Volgend jaar zullen meer dan 200 miljoen kinderen hulp nodig hebben – en we kunnen er niets aan doen
Den Haag, woensdag, 10 december 2025.
Unicef waarschuwt dat volgend jaar 200 miljoen kinderen wereldwijd humanitaire hulp nodig hebben. Het meest schokkende: het financiële tekort is zo groot dat hulporganisaties moeten kiezen tussen kinderen. Geen hulp, geen toegang, geen school. En het is nu al te laat voor veel kinderen.
200 miljoen kinderen in nood – en we moeten kiezen wie we redden
Volgend jaar, in 2026, zullen meer dan 200 miljoen kinderen wereldwijd hulp nodig hebben, volgens Unicef [1][2][3]. Dat is een record, extremer dan in tientallen jaren [2]. De situatie is in een ‘vrije val’ geraakt, met het hoogste aantal schendingen van kinderrechten ooit gemeld [1]. In Soedan zijn sinds april 2023 meer dan 10.000 kinderen overleden door honger, geweld of gebrek aan medische zorg – en in november 2025 stierven er nog eens 12.000 in Darfur [1]. In Oekraïne blijven kinderen blootgesteld aan oorlog, met UNHCR-cashassistentie die in 2024 367.638 mensen ondersteunde, maar waarbij in 2025 kritieke begrotingsreducties de uitvoering belemmeren [4]. In de Democratische Republiek Congo is een cholera-uitbraak de ergste in 25 jaar, met 1.888 doden – 340 daarvan kinderen – en 16 kinderen die in een groepshuis stierven binnen dagen [5]. Deze getallen zijn geen cijfers; het zijn levenloze kinderen, één voor één.
Financiële ramp – en we moeten kiezen wie we niet helpen
Unicef heeft voor 2026 een noodfonds van 7,66 miljard dollar nodig [1][3]. Maar er is een tekort van 72 procent voor voedselhulp in 2025, waardoor het bereik van hulpprogramma’s in twintig landen is gedaald van 42 miljoen naar 27 miljoen vrouwen en kinderen [1][2][3]. In het onderwijs ontbreekt 745 miljoen dollar, wat miljoenen kinderen de schooldeur sluit [3]. En het is geen kwestie van een paar gebrekjes: Unicef moet nu keuzes maken die niemand zou moeten maken – kinderen in één regio helpen, terwijl anderen worden verwaarloosd [2][3]. ‘We worden gedwongen tot keuzes die niemand zou moeten maken’, zegt Suzanne Laszlo, directeur Unicef Nederland [2]. In Djibouti moet Unicef 40% van zijn programma’s stoppen [1]. De financiering is zo slecht dat zelfs hulporganisaties in het Midden-Oosten, zoals die achter Giro555, zich afvragen of het geld voor 2026 echt in de pot komt [6]. Het is geen slechte planning. Het is een zorgeloosheid die kinderen de prijs betaalt.
Maar er is hoop – als we nu handelen
Unicef roept op tot nieuwe, hogere en meerjarige financieringen van regeringen en donoren [1][2][3]. Het is tijd om te stoppen met bezuinigen op wat kinderen het meest nodig hebben [3]. In de DRC is een ‘River Congo without cholera’-initiatief gestart, maar het ontbreekt aan geld om het te voltooien [5]. In Oekraïne werken hulporganisaties, maar zonder meer financiering kunnen ze niet meer dan een paar mensen een maand lang voeden [4]. De mensen die nu geld doneren, zullen niet alleen een kind voeden – ze zullen een kind redden. Een klein bedrag kan een kind in Soedan de kans geven om te groeien. Een cent kan een kind in de DRC laten lachen, niet sterven. En het moet nu gebeuren. Op 10 december 2025 lanceerde Unicef haar HAC 2026-beroep, maar tot nu toe is er nog geen enkele donatie gemeld [3]. De tijd is niet meer. De tijd is nu. Stop met kijken. Begin met doen.